Szanowni Państwo,
z dumą informujemy o zaszczytnym wydarzeniu! Nasz wspaniały POLONISTA, PAN MARCIN RÓŻAŃSKI 
zakończył przewód doktorski i przystąpił do obrony swojej pracy w Instytucie Literatury i Nowych Mediów
. Po znakomitym wystąpieniu uzyskał stopień naukowy DOKTORA NAUK HUMANISTYCZNYCH.
zakończył przewód doktorski i przystąpił do obrony swojej pracy w Instytucie Literatury i Nowych Mediów. Po znakomitym wystąpieniu uzyskał stopień naukowy DOKTORA NAUK HUMANISTYCZNYCH.Panie Doktorze (nasz Profesorze
) Marcinie jesteśmy niebywale dumni z Twojego osiągnięcia, poprzedzonego kilkuletnią pracą naukową, nie raz wyrzeczeniami z życia prywatnego na rzecz tego naukowego. To znakomity przykład dla tych wszystkich, którzy wątpią w to, czy warto się uczyć. Warto! Warto stawiać wartościowe cele i ku nim podążać. 
“Per aspera ad astra”, to motto, które w naszej szkole jest niezwykle cenne i towarzyszy zawsze najlepszym. Witamy w ich gronie!
) Marcinie jesteśmy niebywale dumni z Twojego osiągnięcia, poprzedzonego kilkuletnią pracą naukową, nie raz wyrzeczeniami z życia prywatnego na rzecz tego naukowego. To znakomity przykład dla tych wszystkich, którzy wątpią w to, czy warto się uczyć. Warto! Warto stawiać wartościowe cele i ku nim podążać. “Per aspera ad astra”, to motto, które w naszej szkole jest niezwykle cenne i towarzyszy zawsze najlepszym. Witamy w ich gronie!“Autokreacje, emancypacje, rewizje. Rok 1989 w wybranych wywiadach rzekach”, to temat pracy pana Różańskiego. Promotorką doktoranta była dr hab. Arleta Galant prof. US, recenzentkami – dr hab. Bernadetta Darska, prof. UWM (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie) i dr hab. Lucyna Marzec (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).
“Rozprawa Pana magistra Marcina Różańskiego pioniersko opracowuje zagadnienie wywiadów-rzek skoncentrowanych wokół polskiego przełomu transformacyjnego. Czyni to w kontekście inter- i transdycyplinarnych kategorii związanych z poetyką wywiadu-rzeki: biografizmu, autobiografizmu i (auto)biografizmu oraz koncepcji, które stanowią oś wywodu: autokreacji, emancypacji
i rewizji. Wszystkie kategorie i koncepcje, wzmiankowe i uruchomione w procesie analizy korpusu tekstów, mają niebagatelne znaczenie dla współczesnej humanistyki i
stanowią podstawowy narzędziownik badań literaturoznawczych, historycznych i politycznych. Pracę Pana Marcina Różańskiego sytuuję na styku trzech wymienionych obszarów, a transdyscyplinarny charakter pracy uznaję za konieczną decyzję
metodologiczną, warunkowaną charakterem poetyki wywiadu-rzeki.” – recenzja dr hab. L. Marzec.
“Rozprawa doktorska mgr. Marcina Różańskiego stanowi przykład łączenia perspektywy literaturoznawczej z medioznawczą przy jednoczesnej świadomości uwikłań natury socjologicznej, historycznej i politycznej. Punktem odniesienia dla przeprowadzonych analiz jest konkretny fakt wpływający na przemiany zachodzące w rzeczywistości oraz poświadczone własnym przeżyciem i współuczestnictwem mającym wpływ na kształt zachodzących wydarzeń. Rok 1989 zostaje więc potraktowany jako kluczowy punkt odniesienia – pewnego rodzaju mit założycielski, moment zwrotny w biografii, wreszcie organizujący wielowątkową rozmowę przełom.” – recenzja dr B. Darskiej
